گاهي دلم براي خودم تنگ مي شود.گاهي نمي شود که نمي شود که نمي شود. دلم براي بابام تنگ شده.باباي مهربون و زحمت کش و دوست داشتني خودم.بابايي ها ما دخترا خونه شوهرامون فحش ميشنويم.کتک ميخوريم. ضجه ميزنيم. بايد تو کمد گريه کنيم که همسايه ها صدامونو نشنون. چون اگر بشنون آبرومون ميره. بابايي ها اما ما به شما چيزي نميگيم چون سلامتي تون برامون مهمه.چون نميخوايم آرامش باباهاي مهربون بهم بريزه. بابايي امروز محکم کتک خوردم. گوش راستم ديگه نميشنوه. بابايي دو روزه غذا نخوردم. بابايي چشام همه جا رو تار ميبينه. بابايي دل و روده ام درد ميکشه. بابايي با مسکنم خوب نميشه. بابايي اينجا خيلي غريبم بابايي. بابايي کجايي بابايي. بيا بريم خونه خودمون. بابايي مگه هميشه نميگفتي فرشته ها گريه نميکنن. اين روزها فرشته هام گريه ميکنن بابايي. کاش ميشد بياي بابايي.مردم اين شهر خيلي نامردن. خيلي اذيتم کردن بابايي. من از همه مردمان اين شهر غريب ترم بابايي. بابايي دوست دارم بغلت کنم بابايي. تنت بوي مردانگي ميده. بابايي اينجا کسي بوي مردانگي نميده. بابايي مگه من دختر بابا نبودم.مگه من خوش قد و بالا نبودم. بابايي تو که هميشه برامون دعا ميکني. دعا کن من بميرم بابايي. راحت بشم بابايي. يک دعا که جاي دوري نميره بابايي.
نميدانم. نميدانم از چه دين و آيين و مذهبي هستي. نميدانم خدايي را مي پرسي يا نه.اما تو را به همان خدايي که مي پرسي قسمت ميدهم که دست بردار از آزار و کتک زني که جز همان خدا يار و ياوري ندارد.
تو.بنده ناچيز خدا. به چه مينازي. به زور بازوانت.يا به اربده هايي که ميتواني سر يک دخترک بزني.دخترکي که روزي که به تو آري گفت و کنارت سر سفره عقد نشست،جز تو هيچ کس را نديد و جز تو هيچ کس را نخواست.پهلويم کبود شده و سرم روي تنم نيست. پاهايم توان راه رفتن ندارد و چشمانم خون ميبارد. پهلوي شکسته ام را به پهلوي شکسته حضرت زهرا ميسپارم. بازوان پر قدرت تو را به علمدار کربلا ميسپارم.قيامتي برپا ميشود. روز حساب و کتاب ميرسد.محکومم به تحمل کردنت.چون خداي آدمي يکي و همسر آدم يکي است. التماس دعا
درباره این سایت